Categorie: actueel

(Voor Jana Beranová, 90)

Zoek je lied maar bij elkaar
en pak het in, pak het uit
waar een verre avond zingt.

De koffers staan naast de deur
als de tijd zijn agenten rondstuurt
om het licht uit te doen, de mens
vertrekt en wil ergens naartoe.

Met een hongerend geheugen
en de smeulende stad in hun neus,
nemen ze wat schone kleren mee
en hun sieraden voor het geval dat.

Raap je lied maar bij elkaar
en pak het in, pak het uit
als een verre avond zingt.

Als hun koffer is leeggeroofd
reizen ze licht bepakt, alles van waarde
zingt rond op hun universele vlucht,
opnieuw ingepakt in een vreemde taal:

zon wordt maan en rivier wordt brug,
hun vlucht vindt een bestemming
en hun lied bouwt een nieuw verblijf,
het geblaf blijft achter in de hel.

Zoek je lied maar bij elkaar
en pak het in, pak het uit
en laat een verre avond zingen.

Verwaarloos de vracht niet.

Ook de kleinste muiterij
zal gelijk de ruimen in duiken
om zich te wapenen met eerste keus.

Geef de lading haar bestemming terug
en zet alle ballast overboord
op Ramschip “De Onverschilligheid”.

De kleinste muiterij
verwaarloost de vlag niet
die de lading dekt.

Hijs de vrijbuitersvlag.

La Sirène

Als de tijd uit gaat drogen en
de zee slinkt tot een plas
en de hemel tot mijn raam,
kan ik als Matisse kleur knippen:

het knipselwerk mag beperkt zijn

maar de bladeren worden rood
en mijn meermin zwemt rond
in een plas regenwater
waarin de hemel blauw kleurt.

Is er een formule denkbaar
die op het laatste moment
exact uitkomt op 0:
je tijd is efficiënt op

en zou ik die formule
willen begrijpen op het laatst,
als de integraalfunctie van leven
met toenemende snelheid
nadert tot 0?

Kan die formule dan
het onvoorspelbare verloop
berekenen als ¦{x,y}
in het spel van leven en dood:

het onweerstaanbaar gewoel x
dat ons overkomt,
de onvoorspelbare stroom y van beelden
die we ons voorhouden.

De uitwerking hiervan
zou onze werkelijkheid zijn:
wat we vasthouden in toeval
en tegenwerking, met wie,
de waarde stijgt absoluut,
het plezier voorstelbaar
in de fontein die opspuit
uit een niet-nul-uitkomst.

Dit spel drijft ons over het bord, mijn lief,
sinds de eerste worp.

Voor Jana Beranová, 90

Zoek je lied maar bij elkaar
en pak het in, pak het uit
waar een verre avond zingt.

De koffers staan naast de deur
als de tijd zijn agenten rondstuurt
om het licht uit te doen, de mens
vertrekt en wil ergens naartoe.

Met een hongerend geheugen
en de smeulende stad in hun neus,
nemen ze wat schone kleren mee
en hun sieraden voor het geval dat.

Raap je lied maar bij elkaar
en pak het in, pak het uit
als een verre avond zingt.

Als hun koffer is leeggeroofd
reizen ze licht bepakt, alles van waarde
zingt rond op hun universele vlucht,
opnieuw ingepakt in een vreemde taal:

zon wordt maan en rivier wordt brug,
hun vlucht vindt een bestemming
en hun lied bouwt een nieuw verblijf,
het geblaf blijft achter in de hel.

Zoek je lied maar bij elkaar
en pak het in, pak het uit
en laat een verre avond zingen.

Homo Heros

“veldonderzoek stuit op bestaan
van nieuwe soort: homo heros”

Uit: Species & Symbiosis,
Special Edition, March 2020

De homo heros overleeft in symbiose.
Omgang met lijden en dood
is het onderscheidend vermogen
waarmee de homo heros
zijn habitat leefbaar maakt.

De habitat van de soort werkt zich uit
in de binnenwereld van witte korven,
afgeschermd van de omgeving
waar de symbiont van hun symbiose leeft,
hun verblijf in de korven is tijdelijk.

In het labyrint van protocollen
dat de tijd door de witte korven stuurt
kan de heros zien sterven zonder verlies
van vitaliteit, initiatief en overzicht,
ze schermen hun symbionten af
als de dood hen in de ziel dreigt te slaan.
De heros functioneert ononderbroken
en als het laatste protocol stokt
weten zij door te werken op de tast.

Het metabolisme van de heros
wijkt af van verwante soorten:
gevoed met complimenten
produceren zij overuren.

Nader veldonderzoek is gepland
naar de vitale afhankelijkheid
in de hiërarchie tussen de symbionten.

In de evolutie van de heros
wordt afstoting van witte korven
door de primaire symbiont voorzien,
zodra het vitaal evenwicht zich
in hun omgeving herstelt.



maart –april 2020

Corona Kwintet

Nu zaterdag 26 juni a.s. de laatste maatregelen opgeheven worden en we bevrijd zijn van Corona, laten we alles achter ons. Of niet?

Maart 2021 werd duidelijk dat het Coronavirus ons leven zou gaan beïnvloeden. Onze gezondheid stond op het spel. We applaudisseerden avond aan avond voor de helden van de zorg. Artsen en verpleegkundigen waren niet van het tv-scherm te slaan.

Maar na drie maanden begon de crisis wel erg lang te duren. Al onze vrijheden dreigden we kwijt te raken, de cafés en terrassen sloten, de winkels sloten, we mochten elkaar niet meer omhelzen. Het leven werd ondraaglijk.

Bovendien werd al snel duidelijk dat het Coronavirus niet iedereen in dezelfde mate bedreigde. Zo ontstond er dan ook een “verzetsbeweging” die opkwam voor de vrijheden die onze regering ons ongemerkt afnam. De helden van het verzet marcheerden trots over het Malieveld, in groten getale om te laten zien dat er nog onafhankelijken van geest bestonden.

Taxonomie van de Homo Heros

Binnen de soort van de homo heros
wordt naar uiterlijk, naam en functie
een aantal subsoorten onderscheiden
die luisteren naar een strikte hiërarchie.

Elke subsoort draagt zijn eigen uniform,
zij kennen dan ook geen eigennaam
maar antwoorden op de aanroepvorm
van hun subsoort: dokter, zuster.

Wie niet aangeroepen hoeft te worden
heeft alleen de naam van zijn functie:
schoonmaker, laborant, technische dienst,
logistiek, administratie, hulp,

elk werkt zijn waarom uit de weg,
zij zijn de dagwerkers van de soort,
zij vormen de omgeving van hun levenswerk,
als subsoort ingezet en zo gewaardeerd.



maart –april 2020

2^e Pinksterdag, 2020

Goddelijk weer,
extra zondag, om 12 uur
staan de eerstelingen in de rij.

Het is aangekondigd:
de verdiende verlossing
uit maandenlang afzien.

De tongen komen los,
we leren elkaar
opnieuw kennen,

de maskers af,
we zijn jong en vrij,
de geest is uit de fles.

We kijken terug,
onze monden vormen het woord
terrasvrijheid

voor 120 wachtenden,
het terras is vol
waar allen worden vervuld

van de hervonden
vrijheid in het Koninkrijk
der Nederlanden.



juni 2020

Strijdlied van het WaanzinVirus

Met heel ons leven voor ons
treft ons geen Corona-dood,
wij zijn vrij, geen gevaar, geen angst,
wij zijn te slim om mee te doen.

Op het strand zijn terrassen
het slagveld van deze tijd,
een rondje voor tien
is een daad van verzet.

Proost mee op de vrijheid
en denk eens even na:
als wij met zo veel zijn
wie heeft dan gelijk.



juni 2020

Corona Blues

ze zijn tienduizend
ze gingen naamloos en alleen
ze gingen zoals tienduizenden gaan
ze waren voorbereid in kleine kamers
ze drukken de statistiek met enkele maanden

zij kregen hun vrijheid terug, hun terras sluit nooit
ze worden niet bediend
ze rekenen niet af
ze klagen niet

ze bevolken het onverschillig heelal
zij waren het leed waar wij ons over opwonden
ze zijn nu zonder ziekte, zonder eenzaamheid
ze dringen niet voor bij vaccinatie
zij ontkennen zich niet

ze zijn eeuwig
zij hoeven zich niet te schamen
ze zijn de fout die zo menselijk is
ze zijn het gevolg
ze zijn het heelal in ons bestaan

ze lachen niet meer
ze beminnen niet meer
ze hebben geen verdriet
zij missen zich niet



mei 2021