Alles vraagt zijn tijd

(Zonder titel, Antwerpen-Middelheim - 1993 Per Kirkeby)

Alles krijgt zijn plaats: kamers, portalen
en tussenruimte - dakloos;

baksteen is het element van muren
zonder titel. Natuur is ver te zoeken

in dit eerste beginsel, dit gebouw
is onbewoonbaar gebouwd. Moet ik mij

uitspreken over de besloten ruimte?
Alles vraagt zijn tijd: welke ronde toren

spiegelt een vierkante kamer
in het ritme van ronde vormen

en rechte hoeken? Ik moet rondlopen
om het bouwwerk tot symmetrieën

te dwingen; mijn verbeelding danst vrij
door de ruimte. De vraag begint.

Vorig gedicht ---------- Volgend gedicht