Bij de naam hoort een rivier,
bij de rivier een beginnende liefde.
Bij die herinnering hoort een foto,
om de tijd te overbruggen, met mijn geheugen:
uitzicht op de Mezquita de Córdoba
en zij met een boek op de voorgrond,
als bekroning van dat moment, besloot ik.
Bij die brede rivier hoort haar naam.
Dat moment was - gelukkig - geen ogenblik
in rust, een drijvende kracht, een rivier.
Op het negatief werd alles vastgelegd
wat ik toen zag, de sluiter was stuk
bleek achteraf en er was niets te zien.
De foto is een bron van verbeelding
tot in detail, vier jaar later; geen beeld
van de Mezquita, van de Guadalquivir.